Hoi!
Wat ontzettend lang geleden, maar ik weet nog hoe het bloggen werkt.
Ik schrijf jullie dit berichtje van in ons nieuwe huisje. We wonen hier sinds begin dit jaar en het bevalt ons goed!
Met GerJanne sprak ik af dat wanneer ik gesetteld was, we de uitdagingen terug zouden opnemen.
De eerste tijd hebben we nog een aantal zaken in huis afgewerkt en was het natuurlijk ook kwestie van onze draai te vinden in het samenwonen: werken, huishouden, klusjes die nog gedaan moesten worden, ... Dat ging vrij goed en we hadden ons ritme te pakken!
We vierden eerst nog carnaval en daarna werd Covid-19 uitgeroepen tot een crisis waar een lockdown aan vast hing.
Ons ritme viel weg. Het bedrijf waar Gunther werkt ging qua productie terug naar minimale capaciteit, lees: hij was ongeveer 2 maanden tijdelijk werkloos, op mijn werk werd er aangemaand om thuis te werken. Ik moest maar 1 week op 4 effectief aanwezig zijn op mijn werk.
Ik werk op de aankoopdienst in de zorgsector. Terwijl verpleging hard vocht om het virus buiten te houden/te bestrijden werkten wij achter de schermen er hard aan om persoonlijke beschermmaterialen in huis te krijgen. De hele markt was praktisch leeg gekocht door China en andere landen, maar we sprokkelden ondanks alles toch materialen bij elkaar om onze collega's in de verpleging en onze patiënten en bewoners te kunnen voorzien van beschermingsmaterialen.
Intussen is ons huis "Coronavrij" en hebben we niemand verloren aan het virus, gelukkig! In onze privé omgeving bleef niet iedereen gespaard, maar gelukkig heeft niemand in coma gelegen en zijn ze vlot hersteld.
Door samenloop van omstandigheden ging ik weer aan de bak met het maken van kaartjes. Ik maakte er een aantal om enkele mensen een hart onder de riem te steken en een aantal opdrachtkaartjes. Het leek wel alsof ik het freubelen terug ontdekt had en beleefde er weer echt plezier in!
Dus hield ik woord; ik liet GerJanne weten dat ik klaar was om met de leuke spullen die ze me stuurde aan de slag te gaan.
De eerste opdracht was: gebruik het papier en de Birthday-stans.
Ik moet bekennen dat GerJanne haar blog bij mijn favorieten staat in de browser op mijn telefoon. Ik ging de laatste tijd al eens snel piepen op haar blog. Ze heeft altijd zulke toffe kaartjes in de aanbieding!
Met de opdracht in de hand en GerJanne's inspiratie in de lucht ging ik aan de slag!
GerJanne heeft een aantal leuke kaartjes laten zien met ingelegde woordstansen, naar mijn mening is ze daar een kei in. Dus dat wilde ik ook.
Het papier dat ik als achtergrond koos is eigenlijk te druk achteraf gezien, maar laten we het er maar op houden dat het een verjaardag tussen de bloemen is!
Waarschijnlijk heb ik ook vals gespeeld, want ik heb de enameldots gebruikt. Het locatie-icoontje moet je helpen om de "verjaardag" te spotten tussen de bloemen. Het einde heb ik aangeduid met een gewone enameldot.
Ik ben nu vooral ook heel benieuwd naar het kaartje van GerJanne!
Het kaartje had in principe eerder klaar geweest, was het niet dat papa een akelige val gemaakt heeft toen hij ons aan het helpen was met ons tuinhuis.
Een hardwerkende man die nooit ziek is en bijna nooit klaagt van pijn, ligt plots neer. Op het harde beton, geeft geen kik en zegt enkel: "Het is niet goed".
Hij heeft een gecompliceerde breuk. Voor de geïnteresseerden: een tibiale pilonfractuur. En het lijkt wel alsof het motto is: als ik iets heb, dan heb ik flink zitten. Door de zwelling die niet afnam werd zijn operatie uitgesteld, daarnaast kreeg hij 3 dagen voor de operatie wondroos erbij.
Ondanks alles werd hij afgelopen woensdag toch geopereerd, platen en schroeven moeten alles op z'n plek houden zodat het terug aan elkaar kan groeien. Door Corona hebben we niet goed kunnen communiceren met zijn behandelend arts en mijn vader was na de operatie nog erg verward waardoor hij niet veel heeft mee gekregen van de uitleg. Hij heeft alleen het bombardement van de arts onthouden, die wil misschien zelfs het enkelgewricht gaan vastzetten, aangezien dat na verloop van tijd toch zal moeten gebeuren o.w.v. artrose.
Volgende week vrijdag mag het gips er af om en mogen de hechtingen er uit. Jullie begrijpen dat we dus gespannen afwachten naar dat moment. Ik hoop om dan ook zelf met de arts te kunnen spreken.
In ieder geval wacht hem nog een serieuze revalidatie en heeft hij steunverbod tot minstens begin september. Afwachten dus.
Bedankt voor jullie bezoekje en tot snel!
Liefs,
Sarah
